BENİM HİKÂYEM
Her insanın içinde bir sır saklıdır. Kimi bu sırrı mezara dek taşır, kimi ise haykırmak ister: "İşte bu, benim en çıplak, en savunmasız halim!"
Ben susmayı seçtim uzun zaman. Çünkü bazı gerçekler, sözcüklere sığmaz sanırdım. Ta ki bir gün anladım: Sessizlik de bir çığlıktır.
“Kendini sakladığın her an, hayattan biraz daha eksilirsin.”
Sözlerin bir titreşimi vardır. Kimi zaman bir cümle, yılların yükünü hafifletir. Kimi zaman da bir kelime, geçmişin karanlığına mum yakar.
Ben sözcüklerin gücüne inandım. Her "ben" deyişim, biraz daha özgürleşmekti. Her "ben böyleyim" deyişim, zincirleri kırmaktı.
KENDİMLE KARŞILAŞTIĞIM AN
Kendimi tanımak, aynaya bakmakla başlamadı. O ayna, yıllarca başkalarının bakışıyla kirlenmişti. Temizlemem zaman aldı.
Bir gün aynaya yeniden baktım ve ilk defa gördüm: Yüzümdeki çizgiler, acıdan çok hayatta kalmanın iziydi.
“Ben kimdim? Neye dönüşmüştüm? Ve en önemlisi: Ne olmak istiyordum?”
Toplumun ‘normal’ diye dayattığı her kalıbı sorguladım. Ve fark ettim; doğallığın tanımını insanlar değil, doğa yapar.
Ben erkeklerden hoşlanan bir erkek olarak doğdum. Bununla savaşmadım. Savaş açmam gerekenin, içimdeki ben değil, dışımdaki yargılar olduğunu fark ettim.
Bu, ne bir tercih ne de bir fazlalıktı. Bu, sadece bendim.
YAŞAMAK, GİZLİ BİR CESARETTİR
Kayseri Belsin'de yaşıyorum. Evet, bu coğrafya da ben de kolay şekillenmeyiz.
1982’de doğdum. Boyum 184, kilom 85. Tenim buğday, yüreğim ise mevsimsiz.
Hayat bana ne taşlı yollar sunduysa, hepsini çıplak ayakla yürüdüm ama gülümsemeyi unutmadım.
Zarifliğimi korudum; çünkü incelik, bir silah değil bir direniştir.
Kendimi sürekli eğitiyor, geliştiriyor, dönüştürüyorum. Eğlenmekten utanmıyorum, çünkü mutluluk da bir hak.
Kitaplarım, yol arkadaşlarım. Seyahatlerim, ruhumun kanatları.
Ama biliyorum, her mutluluk yalnızca kendine ait değil. Bir eşlik arıyor insan.
Ben de, dostluk ve güven üzerine kurulu, uzun vadeli bir ilişki arayışındayım.
“Bir insanın gözlerinde evi bulmak... Sanırım hayatta en büyük şanstır bu.”
Cinsellik değil, bağ kurmak. Kaliteli zaman değil, anlamlı anılar.
Ve en önemlisi: Birlikte yola çıkabilmek. Seyahati, sadece mekân değiştirmek değil, birlikte iç yolculuğa çıkmak olarak gören biriyle...
GÖLGEDE KALAN BİR GERÇEKLİK
Ben, toplumun görmezden geldiği bir gerçeğim.
Ama bu görünmezlik, beni daha az gerçek yapmıyor.
Tam aksine, mücadelem beni daha somut, daha canlı, daha derin kılıyor.
"Bear" kimliğine sahip iri yapılı, yaşını bilen, eğitimli ve ağırbaşlı beylerden hoşlanıyorum.
Ama sadece fiziki değil; bana hayat anlatabilen, bir çay içerken suskunlukla bile konuşabilen adamları arıyorum.
Gizliliğe önem veriyorum. Çünkü bazen görünmemek, hayatta kalmanın en zarif yoludur.
SON SÖZÜM DEĞİL, AMA ÖZÜM
Yaşam, üzerine titrediğimiz şeylerle anlam kazanır.
Mevlânâ der ki: “Neyi arıyorsan, sen osun.”
Ben; anlayışı, sevgiyi, güveni ve içtenliği arıyorum. Çünkü bunlar benim.
“Kendin olmanın bedelini ödedim, ama ucuz bir yalanla yaşamadım.”
İnsan olarak kim olduğumuz, neden yaşadığımız ve kimi sevdiğimiz; hayatın tüm sorularını özetler.
Doğru işi, doğru insanı bulmak; yaşamın en kutsal kararlarından biridir.
Onurlu bir yaşam, saklanarak değil, dürüstçe yaşanarak korunur.
Sosyal medyada tanıştığım insanlarla yazışırken, beni etkileyen sadece cümleleri değil, cümlelerin altındaki ruh olur.
Kim olduklarını değil; ne yaşadıklarını, ne hissettiklerini, neyi sessizce haykırdıklarını anlamaya çalışırım.
VE BİR ALINTI İLE VEDA...
"Biz düşman değiliz dostuz. Düşman olmamalıyız. Hırslarımız zorlayabilir ama yürek bağlarımızı koparamaz.
Hafızamızın gizemli yolları tekrar aşıldığında canlanacak ve tabiatımızın iyi yönlerinin yanında olacaktır."
—Abraham Lincoln